geri
|
"Ben
hayvanlara ve tüm insanlara hükmetmek istedim,
Oysa benim yerim tam olarak onların koruyucusu olmaktı.
Ben onlara öfkeli sel gibi saldırdım,
Eğer Gopal yardıma koşmasaydı, sonları olacaktı!
"Bence tüm kara bulutlarım, pis nefretimin kara düşünceleri,
Ah, ve o nefret, kötü bir fırtına şeklinde patlak verdi!
'Yavaşlatın kendinizi rüzgârlar; sakinleş fırtına!
Pişmanım yaptıklarıma, gidermek isterim hatamı!'
"'Parla güneş, çekinmeden parla, öyle ki kimse üşümesin!'
Kimse zarar görmesin öfkeli, azgın rüzgârlardan!
Bütün tarlalar yemyeşil olsun, milyonlarca çiçek açsın,
O yeri tekrar getireyim, eski barış dolu, canlı haline!"
Gopal, şahit olunca fırtınanın dindiğine,
Koymuş koca Govarddhan'ı, eski yerine.
devam
|