Güzel Gopal  

geri

Artık ne insanlar titremiş soğuktan, ne de hayvanlar,
Büyük dağın altında bu sihri konuşmuşlar.
Buzağıların altın renkli tüyleri çok geçmeden kurumuş, 
Ve rüzgarlar çok güçlü esseler de, kimseyi korkutamamışlar.  

Böyle geçmiş günler yavaş yavaş, karanlık, bulutlu, 
Ama Vrindavan'ın iyi insanları dökmemişler gözyaşı.
Yedi gündür Gopal, güvenli eliyle,  
Küçük bir çakıl taşıymış gibi tutuyormuş dağı. 

Bulutlar biraz daha saldırmışlar, şiddetli bir sulusepkenle, 
Boşuna kükremişler korkunç bir homurtuyla.
Govarddhan Dağının altında şarkı söylenmiş neşeyle: 
"Mucizeler yaratan Gopal, Seni seviyoruz Sana hayranız!" diye.

Sonunda yorulmuş bulutlar, azalmış kendini beğenmişlikleri,
Güneş, ara sıra, aralarından gizlice izliyormuş olup biteni. 

devam