Srila
Bhakti Raksak Sridhar Dev-Goswami Maharaj:
İbadeti
yerine getirmek için belli nesnelere gereksinim duyarız,
örneğin tütsü, çiçekler, yağ kandili v.b. Benzer
şekilde, eğer bizler süper öznel mekanı idrak
etmek istiyorsak üç belli gereksinim söz konusudur: pranipata,
pariprasna ve seva. Bu üç malzeme olmadan arayışımız
taklitçi, temelsiz ve gülünç olur.
Pranipata
'ibadet edilecek olanın ayaklarına boylu boyunca
kapanmaktır': "Önceki yaşam boyutumun bütün
girişimlerinin sonuna geldim; orada yaşamımın
hedeflerini gerçekleştirecek hiçbir şey bulamadım.
Sonunda, 'ayak işlerimi bitirip' buraya geldim." Pranipatanın
gözle görünür belirtisi budur.
Pariprasna
'içtenlikle soru sorma' demektir. Dürüst ve samimi soru
sormaya izin vardır. Bu türlü soru sormanın ruhu
şöyledir, "Herhangi bir şekilde nasıl
kullanılabilirim bilmek istiyorum. Başka yerde yaşamanın
cazibesi sona erdi. Benim yegâne sorum, 'Burada nasıl
kullanılabilirimdir?'"
Ve
seva, hizmet, en önemli faktördür. "Ben, hakkında
soru sorduğum özne uğruna kullanılmaya ve hizmet
etmeye geldim. Buradan birşey almaya gelmedim. Ben başka
bir niyet olmadan, sadece hizmet etmeye geldim."