...İlahi Rehberlik'den (Divine Guidance) devam

"Oh Arjjuna, Kunti'nin oğlu,  ister genel, ister kutsal metinlere bağlı olsun hangi eylemi yaparsan yap; ne yersen ye; adak olarak ne sunarsan sun; bağış olarak ne verirsen ver;  ve ne tür riyazete katlanırsan ya da ne tür tövbe edersen et, yaptığın herşey Bana bir sunu olarak yapılmalıdır."

Üst düzeyden nedensiz merhamet gelir ve düşmüş bir ruha dokunursa, o anlayacaktır: "Bana birşey dokunuyor ve o şey çok yüce ve iyilikle dolu." Örnek olarak, eğer bir karınca benim yanımdan geçerse ve ben ona dokunursam karınca kendisine dokunulduğunu anlayabilir. Herşey benim kontrolümdedir, onun değil. Ben parmağımı kaldırınca o şöyle düşünür, "Oh, gelip bana dokunan her neyse şimdi gitti." Bu durumda kendi kişiliğini dayatacak imkanı yoktur, durumu kontrol edecek özgür iradeye sahip değildir.

Krishna böyledir. O Aşkın Bilginin Kendisi aşağıya iner ve bize dokunursa, o zaman onu anlayabiliriz, aksi halde anlama imkanımız yoktur. Bu mekanik birşey değildir. Bir ihtimal vardır - yam evaisa vrnute tena labhyas eğer katışıksız, topyekun adanmışlığımızla Sri Krishna'nın lotus ayaklarına sığınırsak, o zaman Krishna bize merhamet edecektir ve bu da bize bir parça umut verir. Bu Krishna'nın tatlı iradesine kalmıştır, ancak bu yolla belli bir pozisyon edinebiliriz ve aşkın dünyaya girebiliriz.

Neden ibadet vb. diğer tür faaliyetler yapıyoruz? Bizim uygulamamız, herşeyi, kendimiz de dahil Krishna'nın lotus ayaklarına adamaktır. Biz bu şekilde uygulama yapmaya çalışıyoruz. 

Oysa Krishna Bhagavad-gita'da şöyle dedi:

sarvva-dharmman parityajya, mam ekam saranam vraja
aham tvam sarvva-papebhyo, moksayisyami ma suchah
                                                               (Bhagavad-gita 18.66)    

"Her türlü dini tam olarak bir kenara bırakıp sadece Bana sığın. Ben seni her türlü günahtan özgür kılarım. Ümitsizliğe kapılma."

yat karosi yad asnasi, yaj juhosi dadasi yat
yat tapasyasi kaunteya, tat kurusva mad-arpanam

"Oh Arjjuna, Kunti'nin oğlu,  ister genel, ister kutsal metinlere bağlı olsun hangi eylemi yaparsan yap; ne yersen ye; adak olarak ne sunarsan sun; bağış olarak ne verirsen ver;  ve ne tür riyazete katlanırsan ya da ne tür tövbe edersen et, yaptığın herşey Bana bir sunu olarak yapılmalıdır."

Buna benzer pek çok sloka vardır. Bir başkası ise şöyledir:

daivi hy esa gunamayi
mama maya duratyaya
mam eva ye prapadyante
mayam etam taranti te

"Doğanın üç halinden oluşan Benim bu maddesel, doğaüstü, dışsal enerjimi aşmak elbette ki zordur. Oysa, Sadece Bana sığınanlar ve tamamen Bana teslim olanlar bu aşılması imkansız olan yanılgıyı kuşkusuz aşabilirler."

Krishna lotus ayaklarına tam teslimiyet ister ve eğer bunu yaparsak, bizim bütün sorumluluğumuzu üstlenir ve O bizi alınca bedenlerimiz aşkın hale gelir. 

diksa-kale bhakta kare atma-samarpana
sei-kale krsna tare kare atma-sama
sei deha kare tara chid-ananda-maya
aprakrta-dehe tanra charana bhajaya
   (Sri Chaitanya-charitamrta, Antya-lila 4.192 & 193)

Şartlanmış ruh Sri Krishna'nın lotus ayaklarına sığınınca, Krishna onu alır ve onun ne eksiği varsa sağlar. Ona ihtiyacı olan herşeyi verip onu o aşkın konumda mükemmel yapar. Esas olan adanmışlıktır. Tam olarak adanmış bir ruhun kendisiyle ilgili sorumluluğu yoktur. 

manasa, deho, geho, yo kichu mor
arpilun tuwa pade, nanda-kisor
sampade bipade, jivane-marane
day mama gela, tuwa o-pada barane…
   (Saranagati)

Srila Bhaktivinoda Thakur şöyle der, "Neyim varsa, hepsini Krishna'nın lotus ayaklarına sunuyorum. Neye sahip olduğumu bilmiyorum, ama her ise, lütfen onu Kendi hizmetin için al, bu günden itibaren kendim için sorumluluk taşımıyorum. Bu bedeni ayakta tutabilirsin veya tutmazsın, bu Senin konun, benim değil. Ben sadece Senin kutsal lotus ayaklarına hizmet etmeye çalışacağım."

Şartlanmış ruh Krishna'nın lotus ayaklarının altına sığınınca, Krishna o şartlanmış ruhu Kendi malı yerine koyar.

raksa karabi tuhun nischaya jani
pana karabun ham yamuna-pani

Bhaktivinoda Thakur, Saranagati'de şöyle dedi, "Sen bizi korumalısın. Biliyorum ki bu Senin görevin, o halde ne korkum olabilir? Ben Kaliya Gölünün kirli sularına korkusuzca atlayabilirim- ben herşeyi yapabilirim."  

Burada esas olan şeyi görebiliriz: Krishna'ya inanç. İnançlı dünya, gerçek aşkın dünya odur. O dünyada inanç esastır-inanç temelin kendisidir. Bizler orada tam inancımızla yaşayınca, yaşamdaki en üstün yararın en üstün sonucunu elde edeceğiz.

Duymuş olabileceğiniz bir örnek var. Eğer bir polis memuru hırsızları kovalar ama yanlışlıkla birini öldürürse, eylemlerinin bütün sorumluluğu, hatta hataları polis memuruna değil devlete aittir. Onun sorumluluğu sadece hırsızları yakalamak doğrultusundadır - bu onun görevidir. Esas nokta budur.

Teslimiyetten sonra, yaptığımız şeyin sonucu Krishna'ya gider ve bize dönmez, ancak o teslimiyet tam olmalıdır. Şartlanmış ruhun ilk niteliği budur. Ondan sonra, herşey Krishna'ya bağlıdır; ve şartlanmış ruhun sorumluluğunu ne türlü üstleneceğini sadece O bilir. 

Krishna'nın ve Onun adanmış kullarının Oyunları vasıtasıyla Krishna'nın isteğinin ne olduğunu ve ne olmadığını anlayabilirsiniz. Eğer o bilgiyi kazanmaya çalışırsanız ve o ortamda adanmışlığınızı sürdürürseniz nereden gelirse gelsin, hiçbir korkunuz olmaz. 

Bu tavsiye, bizim birinci ve ikinci sınıf eğitimimiz kategorisine girer. Ancak en üstün pozisyon Srimati Radharani'nin yakın dostlarının merhametiyle gelir. Eğer çok büyük özlem içindeysek, o zaman bize gelecektir. Özleminin özel bir niteliği olan - Madhura-rasa için özlem duyan - onu elde edecektir. Bu doğrudur. Sadece o lilanın özlemini duymak, bize bir parça şans verebilir."