Bütün övgüler Sri Guru ve Sri Gauranga'ya

Vakresvara Pandit

Kutsal Lütufları Srila Bhakti Rakshak Sridhar Dev-Goswami Maharaj'ın kitabı Sermons of the Guardian of Devotion (Adanmışlık Bekçisinin Vaazları) Cilt III, Bölüm 3'den alıntı.

---

Adanmış: Bizim Guru Maharaj'ımız, Srila Swami Maharaj Prabhupad, athatho şu anlama gelir derdi, "insan formundaki yaşama geldiğimize göre," "insan formundaki yaşama geldikten sonra." 

Srila Guru Maharaj: Ama insan formundaki yaşam tek başına yeterli değildir. Sat-sanga, sadhu-sanga, gerekir, sad-guru charanasraya. Bir sadhunun lütfunu elde eden herhangi bir kişi o nektara sahip olabilir, oysa, ya'o pada Bhagavata Vaisnavera sthane, bir brahmana bile Bhagavatam'a vakıf olmak için gereken niteliğe sahip olmayabilir. Sriman Mahaprabhu şöyle dedi, "Bir Vaisnava'ya git, ondan Bhagavatam'ın gerçek bakış açısını ve ona nasıl yaklaşılacağını öğren."

Almış olduğu eğitimle ünlenmiş gerçek bir brahmana olan Devananda Pandit, bir Bhagavatam 'profesörüydü'. Pek çok kişi ondan duymaya gelirdi. Ama bir bilgi adamı olduğu hâlde bakış açısı Shankara okulu doğrultusundaydı. Srivasa Pandit de o yörede yaşadı ama o, Bhagavatam'ın gerçek açıklamalarında uzmandı.

Mahaprabhu birgün aniden şöyle dedi, "Ah, şu Devananda Pandit, Bhagavatam'ı bir sürü öğrenciye öğretiyor ama kendisi gerçek anlamını bilmiyor. Bhagavatam adına zehir dağıtıyor. Gidip onun kitaplarını paramparça edeceğim!" Bir gün Mahaprabhu bu ruh hâlinin etkisiyle aniden oraya koşmaya başladı, ama Srivasa Pandit ve muhtemelen diğerleri de, "Hayır, hayır, bu sana yakışmaz," diyerek onu durdurdular."

Neyse, Mahaprabhu bir başka gün Devananda Pandit'le karşılaştı ve ona şöyle dedi, "Sen öğrencilere Srimad-Bhagavatam öğretiyorsun ama Bhagavatam'da ne olduğunu biliyor musun? Sen kendin onda ne nektar olduğunu bilmiyorsun." Mahaprabhu çok alaycı bir tavırla ona şöyle dedi:

   paripurna kariya ye saba jane khaya
   tabe bahirddese giya se santosa paya
      (Sri Chaitanya-bhagavat, Madhya 21.73)

"Yemek yemiş ve karnı doymuş bir kişi tuvalete gittiği zaman büyük işini yaparken bir rahatlama hisseder, oysa sen o tür basit bir zevki bile tatmıyorsun!
"Halbuki Srimad-Bhagavatam'da son derece yüksek bir nektar, son derece yüksek bir tad var, ama bu derece sıradan bir adam olan sen, Bhagavatam'a sıradan aklınla  yaklaşıyorsun ve onu son derece kötü bir şekilde öğretiyorsun. Sen Bhagavatam hakkında ne bilirsin ki?"

Bir başka vesileyle, Srivasa Pandit Bhagavatam'ı Devananda'nın tol'undan, Sanskrit okulundan dinlemeye geldi. Devananda slokaları telaffuz ederken, Srivasa onları kendine göre anlıyor, böylece bir çok duygunun gelmesine neden oluyordu: bazen göz yaşları döküyor bazen titriyordu. Devananda Pandit öğrencilerine şöyle dedi, "Ah, şu adam bütün bu bayağı duygusallıklarla bizi huzursuz etmeye gelmiş. Çıkarın onu dışarı!" Bunun üzerine, öğrencileri Srivasa Pandit'i oradan aldılar ve dışarıya götürüp bıraktılar; ancak bu Mahaprabhu'yu öfkelendirdi. 

Daha sonra Mahaprabhu'nun yakın kulu, Vakresvara Pandit, Devananda'nın evine geldi. Geldi ve Devananda ile özel bir konuşma yaptı, Devananda'nın inancı tamamen değişti: "Evet, Srimad-Bhagavatam'da bu tür anlamlar bulunabileceğini bilmiyordum, ben Sankaracharyya'nın  öğretisinden, yani brahmanın her şey olduğundan etkilenmiştim, dolayısıyla Bhagavatam'daki bu konuların tümünün saguna, tümünün Maya'ya ait olduğunu düşündüm." Bu nedenle, Mahaprabhu beş yıl sannyasadan sonra tekrar bu bölgeyi, burayı Nabadwip Dham'daki Kuliya'yı ziyaret etmeye gelince, Devananda, "Ben ne büyük ihanetlerde bulunmuşum!" diye ağlayarak Onun ayaklarına kapandı.

Mahaprabhu şöyle dedi, "Evet, ama Benden çok Srivasa Pandit'e ihanet ettin. Git ve ondan özür dile, o zaman ihanetlerinin sorumluluğundan kurtulacaksın."

   kuliya-gramete asi' sri-krsna-caitanya
   hena nahi, ya 're prabhu na karila dhanya
      (Chaitanya-bhagavat, Antya 3.541)