Bütün övgüler Śrī Guru ve Śrī Gaurāṅga'ya

Korunan Yolculuk

Śrīla Bhakti Sundar Govinda Dev-Goswāmī Mahārāj'ın 'Dignity of the Divine Servitor' ('Kutsal Hizmetkar'ın Saygınlığı) kitabından.
------------

Dün biri bana şu soruyu sordu, "Baladeva Vidyābhūṣaṇa'nın Viśvanāth Chakravartī ve Rūpa Goswāmī'nin çizgisinde olmasını nasıl göreliim?" Aslında onlar paṇḍit kesiminin yaratıtığı
yanılgı ortamından sampradaya'mızı koruyanlardır.

Baladeva Vidyābhūṣaṇa Govinda-bhāṣya'yı yazmaya başladığı zaman, secdelerini önce Kṛṣṇa'ya sundu, ardından da Jīva Goswāmī'ye. O Jīva Goswāmī'yı, paṇḍitlere karşı koruma sağladığı için, Guru'muz olarak gördü. Baladeva Vidyābhūṣaṇa aşağıdaki praṇām mantram'ı yazdı:

yaḥ sāṁkya paṅkena kutarka pāṁśunā
vivartta-garttena ca lupta dīdhītiṁ
śuddhaṁ vyadhāt vāk sudhayā maheśvaraṁ
kṛṣṇaṁ sa jīvaḥ prabhu rastta me gatiḥ

Bu çok zor bir śloka ve İngilizce olarak açıklamak benim için güç. Açıkladığım şey kelimesi kelimesine çeviri değil ama ruh halini, bhāva'yı veriyor. O şöyle diyor, "Ben tam dandavat'larımı Śrīla Jīva Goswāmī'nin nilüfer ayaklarına sunarım, o bizim manevi yaşamımızın koruyucusudur. O bizi yanılgı ortamının tamamından kurtarır.

O bizleri bataklığa benzettiği saṅkhya felsefesinden korur. Jīva'lar maddesel varoluş okyanusunu geçmek istediklerinde, ilk önce çamurlu bataklıkla karşılaşırlar. Nyāya śāstra'daki sonu gelmeyen kuru tartışmalar rüzgarda savrulan, ve gözleri, gökyüzünü, ve etraftaki her şeyi örten küle, kuruma, ve dumana benzetilir bu yüzden önümüzde gerçekte ne olduğunu göremeyiz. Kötü tartışmalar rüzgarı yüzünden, her şey örtülür ve Krṣṇa'yı göremeyiz.

Daha sonra vivartta-garttena'dan söz eder. Vivartta-vāda Śaṅkarācāryya'nın nirvviśeṣa-vāda felsefesidir ki o da yoldaki kuyuya benzetilir.

Siz Kṛṣṇa'ya gitmek istersiniz ama gidemezsiniz. Neden? Çünkü yolda bu türlü sıkıntılar vardır. İlk sıkıntı saṅkhya felsefesinden gelir; bu felsefe çamur gibidir. Geçememek bir yana, bu öyle bir çamurdur ki, bataklık gibidir, kendinizi çekip çıkaramazsınız. İkinci sorun kutarka'dır, bu nyāya-śāstra demektir, yani tartışma, bu da havada savrulan kurum ve dumana benzetilir. Yine de yolculuğunuzda ilerlemeye çalışırsınız, ama birdenbire yolda çok sayıda büyük kör kuyular belirir. Bu kuyular Śaṅkarācāryya'nın vivartta-vāda'sına benzer. Bu māyāvāda'dır: vivartta-garttena ca lupta dīdhītiṁ. Māyāvāda felsefesi sizi yoldaki kuyu gibi bekler; eğer o kuyuya düşerseniz sonsuza kadar kaybolabilirsiniz. O kuyuda bedeninizi kaybedersiniz, kimse size yiyecek içecek vermez, orada hiçbir şey yoktur ve orada ölürsünüz. Ama, Baladeva Vidyābhūṣaṇa şöyle der, "Śuddhaṁ vyadhāt vāk sudhayā maheśvaraṁ—Jīva Goswāmī o ortamdan kurtaran kişidir, ve o Śrī Kṛṣṇa'yı yüce konumunda göstermiştir—jyotira bhyantare rūpaṁ atulaṁ śyāmasundaram. Ben her şeyimi Ona  sunarım." İngilizce olarak açıklamak benim için zor, ama ana fikri bu çizgide.

Dolayısıyla Jīva Goswāmī bizim koruyucumuzdur, Baladeva Vidyābhūṣaṇa ise onunla aynı saygınlığa sahip bir paṇḍit'tir. Baladeva Vidyābhūṣaṇa Mādhva-sampradāya'ya inisiye oldu, daha sonra, Jiva Goswāmī Prabhu'nun ve Viśvanāth Chakravartī Ṭhākur'un eserlerini okuduktan sonra Gauḍīya-Vaiṣṇava-sampradāya'nın—Mahāprabhu'nun sampradāya'sının adanmış kulu oldu.

Jaipur'daki kral sarayında hem Rādhā-Govinda'ya hem de Nārāyaṇa'ya ibadet edilir. Geleneğe göre adanmışlar ve Jaipur Kralı her zaman önce Rādhā-Govinda'ya sonra Nārāyaṇa'ya ibadet ederlerdi. Ancak oradaki başka bir sampradāya karşı çıktı ve anlaşmazlık yarattılar. Şöyle dediler, "Önce Nārāyaṇa'ya ibadet edilmeli sonra Rādhā-Govinda'ya." Gauḍīya-Vaiṣṇava'lara kafa tuttular: "Bu Deity Gauḍīya-Vaiṣṇava'ların Deity'si, dolayısıyla sampradāya'nızda kim nitelikli bir Gauḍīya-Vaiṣṇava ise, getirin; onunla tartışacağız ve kesinlikle yeneceğiz!" Bunun üzerine bütün Vaiṣṇava'lar o sırada Vṛndāvana'da olan Viśvanāth Chakravartī'ye gittiler. Viśvanāth Chakravartī çok yaşlıydı ve oraya gitme ya da tartışmaya katılma eğiliminde değildi. Şöyle düşündü, "Jaipur'daki muhaliflerin savı çok kötü ama kendileri bunu bilmiyor." Peki ama kim gidecek?

O sırada Baladeva Vidyābhūṣaṇa Viśvanāth Chakravartī Ṭhākur'un yanındaydı. Viśvanāth Chakravartī Rādhā-Kṛṣṇa'nın ibadetinin Nārāyaṇa'nın ibadetinden önce geldiğine dayanan bizim anlayışımızı tesis edip edemeyeceği konusunda onu sınadı. Viśvanāth Chakravarti tatmin oldu ve onun bu Gauḍīya-Vaiṣṇava ilkesini tesis edecek en iyi kişi olduğunu düşündü. Bu nedenle Baladeva Vidyābhūṣaṇa'a rica etti, "Lütfen, Jaipur'a sen git."

Onun hayır dualarını alarak tek başına Jaipur'a kralın meclisine gitti. Bedeni çok inceydi, ve her bakımdan bir Gauḍīya-Vaiṣṇava'nın görünüşüne sahipti. Yaşlı değildi, o sıralar yaşı belki otuz ya da kırktı. İlk başta onun yaşını görünce adanmış kral hoşnut olmadı, ama aydınlık yüzünü görünce şöyle düşündü, "Evet, belki de daha iyi temsilcilerin hepsi yaşlılar ve gelemediler, ama bu daha genç parlak adanmışı göndermişler. Şimdi neler yapabileceğini görmek için sabırsızlıkla bekliyoruz."

Sonra Baladeva Vidyābhūṣaṇa Rāmānuja-sampradāya'nın meydan okuması ila karşılaştı. Rāmānuja paṇḍit'ler ilk sorularını sordular: "Kimin bhāṣya'sını izliyorsunuz?

Bhāṣya yorum demektir. O dönemde bir sampradāya'nın tanınması için bir Vedānta bhāṣya'sı, bir Upaniṣad bhāṣya'sı, bir Viṣṇu-sahasra-nāma stotra bhāṣya'sı, ve bir Gītā bhāṣya'sına sahip olması gerekirdi. Pek çok yerde bir sampradāya'nın tanınması kriter olarak bunların mevcudiyetine bağlıydı. Böyle bir bhāṣya Gauḍīya-sampradāya'da mevcut değildi, bu nedenle paṇḍitler şöyle dediler, "Biz sizinle konuşmayacağız çünkü siz herhangi bir sampradāya'yı izlemiyorsunuz."

Baladeva Vidyābhūṣaṇa cevap verdi, "Eğer sizinle konuşmak için böyle bir bhāṣya gerekiyorsa, bana yedi gün verin. Yedi gün sonra sizinle konuşacağım, ve o zaman size kimin bhāṣya'sını izlediğimi söyleyeceğim."

Şöyle cevap verdiler, "Evet,sana yedi ya da on gün veriyoruz." Bunun üzerine Baladeva Vidyābhūṣaṇa Govindadeva'ya, Śrīla Rūpa Goswāmī'nin Deity'sine gitti, ve sampradāya'mızın Vaiṣṇava'larının dualarını aldıktan sonra, Govindadeva'ya secde etti ve bhāṣya'yı yapmak için Ondan izin aldı.

"Kim yaptı?"

O Śaṅkarāchāryya ve Rāmānujācāryya gibi, kendi bhāṣya'sını yaptı. Onun yüzüne bakan ve onunla konuşan paṇḍit'ler şaşırmışlardı: "Sadece yedi günde yazdı. O çok büyük bir paṇḍit."

Baladeva Vidyābhūṣaṇa Kṛṣṇa'nın Tanrı Katının Yüce Şahsiyeti olduğunu, ve Kṛṣṇa'nın Nārāyaṇa'dan değil Nārāyaṇa'nın Kṛṣṇa'dan geldiğini açıkça göstererek onları çok kolay bir şekilde dize getirdi. Bu ilkeyi o toplantıda tesis etti ve Rādhā-Kṛṣṇa'nın ikisinin birden herkes tarafından ibadet edilmesi gerektiğini, ve Onların Yüce Şahsiyet olduklarını ispat etti. Paṇḍit'ler çok mutlu oldular, bu güne kadar önce Rādhā-Govinda'nın ibadeti ve ardından Nārāyaṇa'nın ibadeti Jaipur'da hala uygulanıyor.

Bhāṣya'yı yazarken, praṇāmlarını Kṛṣṇa'ya sonra da Jīva Goswāmī'ye sundu. Bu śloka aşağıda bulunuyor:

Guru Mahārāj bu śloka'yı açıklarken, ruh hali ve ifadesi öylesine değişirdi ki, yüzünü görünce, onun adeta Jīva Goswāmī olduğunu düşünürdük. Sanki Jīva Goswāmī orada karşımızda oturuyordu!

Govinda bhāṣya'nın tarihçesi budur, ve Baladeva Vidyābhūṣaṇa yorumlarını böyle yapmıştır. O zamandan beri Baladeva Vidyābhūṣaṇa'ya, genç bir adam olmasına rağmen, Gauḍīya-Vaiṣṇava-sampradāya tarafından ibadet edilmektedir. Onun katkısı bizim servetimizdir.

---