Bütün övgüler Sri Guru ve Sri Gauranga'ya

Sermons of the Guardian of Devotion Vol.IV, Chapter One: The Four Sittings of Srimad Bhagavatam
(Adanmışlık Bekçisinin Vaazları Cilt IV, Bölüm Bir: Srimad Bhagavatam'ın Dört Oturumu) 

Soru: Srimad Bhagavatam'ın başında olaylar Suta Goswami'nin Naimisaranya'da yaptığı konuşma ile tasvir edilir ve bu da Vyasadev'in Bhagavatam'ı Sukadev'e sözlü olarak aktarmasından sonradır. Bu durumda nasıl oldu da Vyasadev Naimisaranya'daki olayları bildi?

Srila Sridhar Maharaj: Bhagavatam ile ilgili çok fazla oturum gerçekleşti. İlk olarak Narad geldi ve on slokalık bir çerçeve doğrultusunda talimat verdi. Vyasadev'e şöyle dedi; "Üzerinde meditasyon yap ve herkese yay. Bu ilkeleri aydınlat ve açıkla. Açıkla, aksi halde şu ana kadar ne verdiysen hepsi başarısız olacak." Dolayısıyla Vyas sadece o on slokayı, o on ayeti aldı. Meditasyon yaptı ve temel Bhagavatam'ı kısa bir şekilde yazdı. Şunu aktardı, "O saygı duyulan brahmadır, en yüksek makamdır, Tanrı katının Krsna kavramıdır ve o lila çok tatlıdır. Onun mayadaki bu tarafla ilgisi yoktur, aksine o boyut aşkın, hoş Oyunlarla doludur." Vyasadev oğlunu, Sukadev'i çağırmayı başardı ve Badarikasram'da ona öğretti: "Benim eğilimim şu ayırt edilmeyen brahman kavramı doğrultusunda olduğu halde, babam bana Bhagavan Krishna'nın lilasını öğretmeyi başardı. Bugün bu büyük mecliste ben sizlere ondan söz edeceğim."

Böylece Sukadev Srimad Bhagavatam'ı Vyasadev'den aldı. Onu Vyasadev'e daha önce Narad verdi, Vyas da onu detaylı bir şekilde, özenle yazdı ve Sukadev'e öğretti: bu ikinci anlatımdır. Üçüncüsü Sukadev'in Sukartala'da bilginlerden oluşan büyük mecliste kendi söylemleri ile birlikte konuşma yaptığı zaman gerçekleşti.

Sukadev konuşma yaparken, orada srutidhara, çok keskin kulağa sahip bir Suta Goswami vardı. Srutidhara bir şeyi bir kere duyup aklında tutan kişidir, ve Suta, bu niteliklere sahip olarak, toplantıda hazır bulunuyordu. Dördüncü oturum Naimisaranya'da idi, orada rishiler, kaliyuganın karanlık ilerleyişinden endişe duyarak bin yıllık bir  kampanyaya, yajnaya  başladılar ve kendilerini bununla görevlendirdiler. Suta Goswami'yi bularak ona şöyle dediler, "Akşam  Mutlak'la ilgili şeyler duymak için çok fazla boş vaktimiz var ve duyduk ki, sen, Suta, Sukadev'in Bhagavatam ile ilgili konuşmasını yaptığı ve senin de ezberlediğin o gizemli ve ünlü mecliste vardın. Senden o Bhagavatam'ı bize ders şeklinde nakletmeni rica ediyoruz." Suta Goswami onların teklifini kabul etti, o da düzenli akşam dersleri şeklindeki son oturumdu. Yaklaşık altmış bin rishi, bilim adamı ve adak uygulayıcısı, ondan duymak için toplandılar. Bu toplantıdan sonradır ki Vyasadev o şeyin tamamını aldı ve kitap şeklinde derledi ve olduğu gibi topluma açıkladı.           

---

Alıntı, Sri Guru and His Grace,Chapter: Separation From Srı Guru.
(Sri Guru ve Lütfu, Bölüm: Sri Guru'dan Ayrılış.)

Vyasadev bilebilir, veya bilmeyebilir

Adanmış: Her ne kadar öğrenci guruyu mutlak olarak ve manevi kazanımın en üst mertebesinde görse de, guru kendi pozisyonunu nasıl değerlendirmelidir?

Srila Sridhar Maharaj: Sridhar Swami Srimad-Bhagavatam üzerine bir yorum yazmıştı. Bu daha önceki yorumlardan biraz farklıydı, bu nedenle bilgi adamları, özellikle de Sankariteler bu yorumun evrensel olarak kabul edilmesine karşı çıktılar. Sınava tabi tuttular. Yorumu Lord Siva'nın Visvanath tapınağına bıraktılar ve eğer Lord Siva yorumu kabul ederse kendilerinin de kabul edeceği konusunda anlaştılar. Sonra, Siva tapınağından şu ayet gönderildi:

     aham vedmi suko vetti
     vyaso vetti na vetti va
        (Chaitanya-charitamrita, Madhya 24.313)

Lord Siva, "Srimad-Bhagavatam'ın gerçek amacını idrak etmek çok zordur," der. "Ben Bhagavatam'ın gerçek amacını biliyorum; Vyasadev’in oğlu ve öğrencisi olan Sukadev da tam anlamıyla biliyor; Bhagavatam'ın yazarı olan Srila Vyasadev ise anlamını bilebilir veya bilmeyebilir."

Mahaprabhu, Sanatan Goswami'ye eğitim verirken şöyle dedi, "Sanatana, Krishna Kendi cömertliğini benim vasıtamla sana verecek. Ben seninle konuşurken deli gibiyim. Pek çok şeyin içimden sana aktığını hissediyorum. Ama ben şahsen o şeye sahip miyim bilmiyorum." Bu mümkündür. Harikuladedir, ama yine de karşımızdadır. Akla yakın olmasa da, akıl dışı değildir.

Bakınız, İkinci Dünya Savaşı patlak verdiğinde Kalküta'da Dalhouse Meydanı'nda herkesin bildiği bir devlet posteri vardı. Duvarda bir asker üniforması resmi, altında ise bir yazı, "Sadece bu üniformayı giyin, üniforma size ne yapmanız gerektiğini gösterecektir." O halde, samimi bir insan belli bir işi üstlenince görevinin gerektirdiği yükümlülükleri bir şekilde öğrenir. Samimidir. Ve Tanrı yardım eder. Tanrı kendilerine yardım edenlere yardım eder. Siz görevi üstlendiniz ve bu görev sadece bir fırsat olarak karşınıza çıktı, ancak gizli bir bağ vardır. Ve eğer siz ilerlemeye çalışırsanız, yardım gelir. O sizi kandırmaz. Bu sorumluluğu, öğretmeninizin size verdiği şekliyle, samimiyet içinde üstlendiniz, öğretmen sahtekar değildir. Bütün gücüyle yardımınıza gelir, bir yandan da şöyle der, "Bunu yap. Ben yardım ediyorum; arkandayım." Hepimiz samimi olunca, herşey böyle gerçekleşir.